ontwerpstijl

Ontwerpstijl is een verzamelterm voor de kenmerkende taal van vormgeving in een bepaald domein, zoals architectuur, productontwerp, grafisch ontwerp of mode. Een ontwerpstijl omvat doorgaans een samenhang van vormtaal, materiaalgebruik, kleurpalet, typografie en detaillering, die herkenbaar maakt en richting geeft aan hoe ontwerpen eruitzien en functioneren.

Stijlen ontstaan uit een combinatie van culturele tradities, technologische mogelijkheden en functionele eisen, en kunnen door de tijd heen veranderen of opnieuw tot ontwikkeling komen. Binnen de ontwerpgeschiedenis zijn stromingen zoals modernisme, minimalisme, functionalisme, postmodernisme, Art Deco, De Stijl en Bauhaus invloedrijk geweest, maar veel ontwerpstijlen zijn ook hybride en passen zichzelf aan aan nieuwe contexten.

Een ontwerpstijl kan bewust worden gebruikt als merktaal of om een bepaald publiek aan te spreken. In de praktijk gaat het niet alleen om uiterlijk, maar ook om de coördinatie van vorm, materiaal en bruikbaarheid. Moderne stijlen zijn vaak flexibel en mengen elementen uit verschillende tradities, mede door digitalisering, globalisering en nieuwe productiemethoden.

Daarnaast is een ontwerpstijl een teken van identiteit en context: het helpt bij het communiceren van doel, waarden en kwaliteit. Een doordachte stijl ondersteunt de gebruikerservaring en functionaliteit, en kan evolueren met veranderende eisen, maatschappelijke waarden en technologische mogelijkheden.