ontbindingsovereenkomst

Een ontbindingsovereenkomst is een overeenkomst tussen partijen waarin zij overeenkomen een eerder gesloten contract te beëindigen. Door deze overeenkomst eindigt de verplichting uit de oorspronkelijke overeenkomst vanaf de datum die in de ontbinding is afgesproken. De beëindiging kan betrekking hebben op uiteenlopende relaties, zoals arbeidsovereenkomsten, huurovereenkomsten, koop- of dienstverleningsovereenkomsten.

Een ontbindingsovereenkomst heeft doorgaans aanvullende afspraken over de afwikkeling van reeds uitgevoerde prestaties en openstaande vorderingen. Vaak worden afgesproken welke partij wat teruglevert of vergoedt, welke bedragen nog betaald moeten worden, en wanneer dit gebeurt. Daarnaast kan een oplossing worden vastgelegd voor eventuele schade, boetes, of aansprakelijkheden die voortvloeien uit de beëindigde overeenkomst. Soms worden ook afspraken gemaakt over geheimhouding of non-concurrentie na beëindiging.

Belangrijke elementen van een ontbindingsovereenkomst zijn onder meer: identiteit van de partijen en de oorspronkelijke overeenkomst, de datum of periode waarop de ontbinding ingaat, de afwikkelingsregeling (betalingen, restituties, retourneren van zaken), eventuele finale kwijting, en aanvullende afspraken zoals geheimhouding of geschiloplossing. Het is gebruikelijk dat de ontbinding schriftelijk wordt vastgelegd, zodat beide partijen duidelijke bewijsmiddelen hebben.

Een ontbindingsovereenkomst verschilt van een eenzijdige opzegging: bij opzegging eindigt de relatie meestal door één partij, volgens een opzegtermijn; bij ontbinding is er sprake van wederzijdse instemming en meestal een uitgebreide onderhandelings- en afwikkelingsregeling. De precieze inhoud hangt af van de betrokken contracten en de wensen van partijen.