onderbenutte

Onderbenutte is een bijvoeglijk naamwoord in het Nederlands dat aangeeft dat iets niet volledig wordt benut of op een lager niveau dan mogelijk of nodig benut wordt. De zelfstandig naamwoordelijke vorm is onderbenutting. In economische en maatschappelijke contexten wordt het gebruikt om te beschrijven dat middelen zoals capaciteit, arbeid of kapitaal niet tot hun potentieel worden ingezet.

In economische termen verwijst onderbenutte capaciteit naar productiecapaciteit die niet volledig draait, bijvoorbeeld machines die niet continu worden gebruikt, productielijnen die niet op vol vermogen draaien of stilstaande installaties. Onderbenutte arbeid verwijst naar arbeidspotentieel dat niet volledig wordt ingezet, zoals werknemers die beschikbaar zijn voor meer uren maar geen fulltimewerk hebben, of jongeren en andere groepen die moeilijk aan passend werk komen. Samen kan onderbenutting leiden tot lagere groeivooruitzichten, hogere kosten per geproduceerd eenheid en verloren potentiële welvaart.

Oorzaken van onderbenutting zijn onder meer tegenvallende vraag, cyclische neergang, structurele veranderingen in de industrie, scheve marktprijzen of regelgeving die investeringen remt. Indicatoren zijn onder meer de capaciteitsbenutting, de werkloosheid en de mate van onderbenutte arbeid of uren.

Beleid kan gericht zijn op het stimuleren van vraag en investeringen, onderwijs en bijscholing, flexibilisering van arbeidstijden en herallocatie van middelen. Het begrip vereist nuance: niet alle onderbenutting is per definitie onwenselijk, want sommige periodes van lagere productie kunnen nodig zijn voor onderhoud of transitie naar toekomstige capaciteit.