nieuwwaarderegeling

Nieuwwaarderegeling is een Nederlandse beleidsterm die verwijst naar regelingen die de waarde van bepaalde rechten, uitkeringen of subsidies herberekenen of herwaarderen. Het is geen specifieke wet, maar een verzamelnaam voor instrumenten die oudere waarden bijstellen aan actuele omstandigheden, zoals veranderde wetgeving, inflatie of beleidsprioriteiten.

Toepassing en doel: dergelijke regelingen dienen vaak de rechtmatigheid en houdbaarheid van voorzieningen te waarborgen en ongelijkheid tussen betrokkenen te verkleinen door de vastgestelde waardes aan te passen. Voorbeelden zijn herwaarderingen van uitkeringen of toeslagen en de herdefiniëring van toelagecriteria.

Werking: meestal wordt een vast beoordelingskader gehanteerd om de relevante waarden aan te passen. Transitie- of overgangsmaatregelen kunnen onderdeel zijn om ingrepen geleidelijk te laten plaatsvinden en oneerlijke effecten te beperken.

Effecten en discussie: nieuwwaarderegelingen kunnen de budgettaire houdbaarheid verbeteren en de aansluiting bij economische ontwikkelingen vergroten, maar ook administratieve lasten verhogen en tot verschuivingen in rechten leiden. De exacte uitkomsten hangen af van de gekozen methoden en doelgroep.

Zie ook en gerelateerde begrippen: waardering, indexering, overgangsregelingen. Contexten waarin men spreekt over nieuwwaardering zijn onder meer pensioenen, sociale zekerheid en toelagen.

---