nietblootgestelde

Nietblootgestelde is een Nederlandse term die in wetenschappelijke contexten wordt gebruikt om personen of populaties aan te duiden die niet zijn blootgesteld aan een specifieke factor. De term is de tegenhanger van blootgestelde en wordt vaak toegepast in epidemiologie, toxicologie en milieu- en arbeidsgezondheid om een controlegroep aan te duiden ten opzichte van groepen die wél blootgesteld zijn.

In onderzoeksontwerpen fungeren nietblootgestelde groepen vaak als controlegroep, waarmee men de uitkomsten kan vergelijken met blootgestelde groepen om het effect van de blootstelling op risico, incidentie of ernst te schatten. De definitie van wat telt als blootstelling kan variëren per studie en kan betrekking hebben op ziekteverwekkers, chemicaliën, straling, lawaai of leefstijlfactoren.

Voorbeelden: in een studie naar de gezondheidseffecten van fijn stof woont een deel van de bevolking in een gebied met hoge concentraties fijn stof en wordt beschouwd als blootgesteld; een andere groep in een gebied met lage concentraties als nietblootgesteld. In toxikologie kunnen dier- of celstudies een nietblootgestelde controlegroep omvatten die geen blootstelling krijgt.

Etymologie en varianten: de uitdrukking komt van niet + blootgesteld; in formele literatuur wordt ook wel gesproken over niet-blootgestelde deelnemers of niet-blootgestelde populatie. Verwante termen zijn blootstelling, blootgestelde groep en controlegroep.

---