neringsrichting

Neringsrichting is een term die in het Nederlands niet tot de standaardterminologie behoort. Het komt vooral voor in beperkte, vaak nicheteksten, en de exacte betekenis is afhankelijk van de context. Over het algemeen kan het worden opgevat als een aanduiding voor de richting of oriëntatie binnen een systeem die samenhangt met een bepaalde basis of functie die met het woord ner­ing wordt geassocieerd. Omdat de betekenis van neringsrichting zonder toelichting onduidelijk blijft, moet de term altijd vanuit de context geïnterpreteerd worden.

In de biologie kan neringsrichting verwijzen naar de richting van innervatie, dat wil zeggen de richting waarin zenuwvezels een weefsel voorzien of groeien (axonale geleiding). In plantenwetenschappen kan het slaan op de richting waarin voedingsstoffen of signaalmoleculen door de plant bewegen naar specifieke delen. In bredere wetenschappelijke of filosofische teksten kan het figuurlijk worden gebruikt om de richting van informatie- of interactiepatronen binnen een systeem te beschrijven.

Aangezien neringsrichting geen vaste definitie heeft, is het belangrijk om de gebruikte definities in een tekst te controleren en niet aan te nemen dat het een gangbaar of algemeen erkend begrip is.

Zie ook: innervatie, axonale geleiding, chemotropisme, voedingsstoffen, netwerktheorie.