muziekpsychologie

Muziekpsychologie is een vakgebied dat de mentale processen onderzoekt die ten grondslag liggen aan muziekervaring en muzikale activiteit. Het bestudeert hoe mensen muziek waarnemen en verwerken: toonhoogte, ritme, dynamiek en timbre; hoe muziek geheugen en aandacht beïnvloedt; hoe verwachtingen ontstaan en hoe emoties reageren op muzikale stimuli; en hoe muzikale vaardigheden worden ontwikkeld, uitgevoerd en gemanaged.

Historisch is het vakgebied ontstaan uit de kruisbestuiving van psychologie en muziekwetenschap. Vroege onderzoeken richtten zich op toonspraak en intervallen, later kwamen cognitieve theorieën en neurowetenschap erbij. Tegenwoordig combineert muziekpsychologie gedrags- en perceptieonderzoek met neurale data uit EEG, fMRI en andere beeldvormingstechnieken, evenals computationele modellen.

Belangrijke thema's zijn onder meer perceptie en auditorische verwerking, motorische entrainment en uitvoering, geheugen en verwachting, emotionele respons op muziek, en sociale aspecten zoals koor- of ensembleperformance en muziek als therapeutische praktijk. Onderzoekers letten ook op culturele en individuele verschillen, aangezien muziekervaring sterk kan variëren tussen samenlevingen en tussen individuen met verschillende niveaus van muzikale training.

Toepassingen bevinden zich in muziekeducatie, muziektherapie en klinische rehabilitatie (bijv. pijn- en stressreductie), ontwerp van muziektechnologie en gebruikerservaring bij digitale muziekdiensten. Het veld is interdisciplinair en kent samenwerking tussen psychologie, neurowetenschap, muziekpedagogiek en muziekwetenschap.