multiscriptcommunicatie

Multiscriptcommunicatie verwijst naar communicatie waarbij meer dan één schrijftaal of schrijfsysteem wordt gebruikt in een enkel gesprek, bericht of product. Het omvat het wisselen tussen scripts zoals het Latijnse alfabet, Cyrillisch, Arabisch, Devanagari en Han-tekens, of transliteraties daarvan. Het fenomeen ontstaat vooral in meertalige omgevingen en digitale media en weerspiegelt zowel ontwerpkeuzes als sociolinguïstische praktijken.

Typologie en mechanismen: het kan gaan om mixed-script discourse, transliteratie en scriptgerichte branding. Mixed-script discourse wisselt scripts binnen zinnen of woorden; transliteratie zet tekst uit het ene script om in een ander; scriptgerichte branding gebruikt meerdere scripts in branding en publieksmateriaal. Scriptkeuzes hangen af van publiek, medium en context en beïnvloeden leesbaarheid, inclusie en vindbaarheid.

Technologie en standaarden spelen een cruciale rol. Unicode ondersteunt vele scripts en tekens, maar rendering vereist geschikte fonts en platformondersteuning. Transliteratieschema's en scriptcodes, zoals ISO 15924, helpen bij beschrijving, verwerking en het zoeken naar multiscripttekst.

Toepassingsvelden en voorbeelden: educatie, media, bewegwijzering en digitale platforms. Voorbeelden zijn signage die Latijns alfabet combineert met Han-tekens, en content die tussen scripts wisselt om bereik en inclusie te vergroten.

Uitdagingen en overwegingen: toegankelijkheid voor screenreaders en OCR, zoek- en indexeringsproblematiek, en verwerking van multiscripttekst door computers. Culturele gevoeligheden bij scriptkeuzes kunnen communicatie versterken of belemmeren. Voordelen zijn grotere inclusie, bredere bereik en betere representatie van talen en identiteiten.

Zie ook: sociolinguïstiek, transliteratie, ISO 15924, Unicode, meertalige communicatie.