mrowienie

Mrowienie to potoczne określenie na uczucie mrowienia, drętwienia lub kłucia, które może dotknąć dowolną część ciała, najczęściej ręce i stopy. W wielu przypadkach ma charakter krótkotrwały i pojawia się, gdy nerwy lub naczynia krwionośne są chwilowo uciskane lub gdy krew dopływa do tkanek po zmianie pozycji. Po ustąpieniu ucisku objaw znika.

Przyczyny mrowienia są zróżnicowane. Krótkotrwałe dolegliwości często wynikają z długiego siedzenia, utrwalonej pozycji, zimna lub niesprawności układu nerwowego. Długotrwałe lub nawracające mrowienie może świadczyć o schorzeniach, takich jak cukrzyca i neuropatia cukrzycowa, niedobór witamin (szczególnie B12), alkoholizm, stwardnienie rozsiane, uszkodzenia nerwów, zespół cieśni nadgarstka, rwa kulszowa, choroby kręgosłupa, a także inne choroby układu nerwowego. Często towarzyszy temu dodatkowy ból, osłabienie lub utrata czucia.

Ocena diagnostyczna zależy od nasilenia i czasu trwania objawów. Krótkotrwałe, izolowane mrowienie bez innych niepokojących objawów zwykle nie wymaga badań. Przewlekłe lub nawracające mrowienie, zwłaszcza gdy towarzyszy osłabienie, drętwienie połowy ciała lub problemy z mową, wymaga konsultacji lekarskiej. Lekarz może zlecić badania krwi (np. glukoza, witaminy), badania przewodnictwa nerwowego, elektromiografię lub obrazowanie (np. rezonans magnetyczny) w zależności od podejrzewanego schorzenia.

Leczenie polega na identyfikowaniu i leczeniu przyczyny. Może obejmować zmianę stylu życia, suplementację witamin, kontrolę cukrzycy, terapię fizyczną, leczenie neuropatii bólowej lub zmianę pozycji i ergonomię. W przypadku epizodycznego mrowienia zwykle stosuje się środki łagodzące objawy i obserwację. Również profilaktyka obejmuje regularny ruch, unikanie długotrwałego ucisku na nerwy, dbanie o dietę i utrzymanie prawidłowego poziomu cukru we krwi.