objawy

Objawy to subiektywne dolegliwości zgłaszane przez pacjenta lub opiekuna, które mogą wskazywać na chorobę lub zaburzenie. W odróżnieniu od znaków klinicznych, które są obserwowalne lub mierzalne przez lekarza (np. gorączka, wysypka, tętno), objawy zależą od opisu i odczucia osoby badanej.

Objawy dzielą się na różne kategorie, najczęściej biorąc pod uwagę charakter: somatyczne (ból, nudności, zawroty głowy), fizjologiczne (uczucie gorąca, duszności) oraz psychiczne (lęk, zaburzenia nastroju). Często są niespecyficzne i mogą występować w wielu chorobach, co utrudnia postawienie diagnozy bez dodatkowych badań.

Rola objawów w diagnostyce obejmuje gromadzenie wywiadu chorobowego, ocenę czasu rozpoczęcia, przebiegu, nasilenia oraz czynników łagodzących lub pogarszających dolegliwości. Dokumentacja objawów jest kluczowa dla śledzenia zmian w czasie oraz porównania z wynikami badań dodatkowych. W praktyce klinicznej opis objawów uzupełnia znaki kliniczne i wyniki badań laboratoryjnych czy obrazowych, pomagając formułować hipotezy diagnostyczne i plan leczenia.

Przykłady to ból brzucha, ból głowy, zmęczenie, nudności, kaszel, utrata apetytu. Ważne są także kontekst i towarzyszące objawy, które mogą sygnalizować poważne stany wymagające pilnej oceny. Ograniczenia obejmują subiektywność ocen oraz różnice w percepcji, co czasem prowadzi do błędnej interpretacji bez potwierdzenia diagnostycznego.