mismerking

Mismerking, letterlijk “fout merken”, verwijst naar het onjuist labelen, markeren of identificeren van een object, document of gegevens. Het gaat om fouten in labeling, documentatie of informatie die leiden tot verkeerde koppelingen, interpretaties of beslissingen. Mismerking kan zowel operationeel als digitaal voorkomen en heeft vaak schaalbare gevolgen.

Veelvoorkomende domeinen waarin mismerking een probleem is, zijn productie en logistiek (verkeerde labels op verpakkingen of in verpakkingsprocessen), laboratoriumwerk (ongekeurde of verkeerd gelabelde monsterreeksen), erfgoed en musea (onjuiste catalogisering) en cartografie of GIS (onjuiste geografische aanduidingen). Ook bibliotheken en digitale databanken kunnen te maken krijgen met mismerking bij metadata of bestandsbenamingen.

Oorzaken van mismerking zijn onder meer menselijke fouten bij labelopmaak of labeloverdracht, verouderde of inconsistent aanvoerinformatie, veranderingen in specificaties zonder bijwerkingen, taal- of vertalingsfouten, slijtage of beschadiging van labels en gebrekkige controleprocessen. De gevolgen variëren van operationele verwarring en inefficiëntie tot veiligheidsrisico’s, recalls, verkeerde diagnoses of juridische aansprakelijkheid.

Preventie van mismerking vraagt om duidelijke procedures en controles. Belangrijke maatregelen zijn dubbele controles, gestandaardiseerde labelconventies, barcode- of RFID-etikettering, digitale traceerbaarheid en inventarisatiemanagement, change control bij wijzigingen, regelmatige audits en training van personeel. Het doel is tijdige identificatie en correctie van mislukkingen voordat schade optreedt.