mictiecentrum

Een mictiecentrum is een medisch centrum dat zich toelegt op aandoeningen van de mictie, het plassen. Het kan onderdeel zijn van een urologie- of urogynecologie-afdeling en biedt evaluatie, diagnostiek en behandeling van plasproblemen bij volwassenen en kinderen. Doel is het verlichten van symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven.

Veelvoorkomende klachten die in een mictiecentrum worden behandeld zijn urine-incontinentie, aandrang en frequentie, overactieve blaas, nocturie (nachtelijk plassen), dysurie en retentie. Diagnostiek omvat anamnese, lichamelijk onderzoek, urinetesten, plasdagboeken en mogelijk uro-dynamisch onderzoek, met beeldvorming zoals echografie indien nodig. Behandeling wordt afgestemd op de klacht en kan bestaan uit gedragstherapie, medicatie en minder invasieve tot invasieve procedures.

Behandelopties variëren van bekkenbodemfysiotherapie en blaastraining tot medicatie zoals antimuscarinica of beta-3-agonisten bij een overactieve blaas, en alfa-blockers bij bepaalde prostaatgerelateerde klachten. Invasieve opties omvatten botuline-toxine-injecties in de detrusor, neuromodulatie (bijv. sacraal zenuwstimulatie) en chirurgische ingrepen bij specifieke aandoeningen. Het behandelplan kan ook leefstijlwijzigingen en educatie omvatten.

Het traject in een mictiecentrum kent doorgaans intake, diagnostiek, een behandelplan en follow-up. Multidisciplinaire teams bestaan vaak uit urologen of urogynecologen, continentieverpleegkundigen en bekkenbodemfysiotherapeuten. Ook klinische onderzoeken en evaluaties dragen bij aan verbetering van zorg en methoden.

Internationale richtlijnen van organisaties zoals ICS en EAU ondersteunen diagnostiekstandaarden, training en onderzoek in mictiecentra.