microklimaatkennis

Microklimaatkennis is het vakgebied en de verzamelde kennis over microklimaat: de lokale atmosferische condities op een kleine schaal die af kunnen wijken van het regionale klimaat. Het microklimaat wordt beïnvloed door factoren zoals topografie, hoogteverschillen, waterlopen, bodembedekking, vegetatie, bestrating en bouwstructuren. De kennis is relevant voor natuur- en landbouwtoepassingen, maar ook voor stedelijke en bouwkundige planning, omdat kleine schaal-variaties cruciaal zijn voor plantengroei, menselijk comfort en energieverbruik.

Metingen en methoden: microklimaat wordt vastgesteld met veldmetingen van temperatuur, relatieve vochtigheid, stralingsniveaus, windsnelheid en bodemtemperatuur, vaak met sensoren en dataloggers, plus satelliet- en dronesbeelden voor grotere oppervlakken. Analyses combineren statistische methoden, GIS-kaarting en (fysische) modellering zoals warmte- en stromingsmodellen om lokale patronen en toekomstige ontwikkelingen te simuleren.

Toepassingen: in de agrarische en horticulturele sector voor gewaskeuze, plantlocatie en microklimaatbeheer; in de stedelijke omgeving voor ontwerp van groen, waterbeheer, schaduw en koeling, en in gebouwen voor passieve cooling en comfort. Microklimaatkennis ondersteunt klimaatadaptatie, biodiversiteitsbeheer en energierendement.

Uitdagingen en ontwikkelingen: de grootste uitdaging is de hoge ruimtelijke en temporele variabiliteit, wat extrapolatie en lange termijn voorspellingen bemoeilijkt. Gebrek aan continue data en de noodzaak van integratie met klimaatmodellen en beleid zijn aandachtspunten. De discipline vereist een interdisciplinaire aanpak tussen meteorologie, ecologie, agronomie en stedenbouw.