membraattechnieken
Membraattechnieken zijn scheidingsmethoden die gebruikmaken van semipermeabele membranen om componenten van een mengsel te scheiden. De scheiding berust op verschillen in grootte, diffusiegedrag en interacties tussen stoffen en het membraan. Membranen kunnen bestaan uit polymeren, keramische materialen of samengestelde structuren en worden aangedreven door druk, concentratiegradiënt of elektrische potentiaal.
De belangrijkste families zijn microfiltratie (MF), ultrafiltratie (UF), nanofiltratie (NF) en omgekeerde osmosis (RO). Bij MF
Membranen bestaan in verschillende materialen en modulevormen. Veelvoorkomende membranen zijn polymeren zoals polyethersulfoon of polyamide en
Toepassingen zijn onder meer drinkwater- en afvalwaterbehandeling, ontzilting van zeewater, voedsel- en drankenprocessen (concentratie en clarificatie),
Belangrijke prestatiekenmerken zijn flux, retentie (of rejectie) en selectiviteit, afhankelijk van type membraan en procescondities. Materialen
---