Home

concentratiegradiënt

Een concentratiegradiënt is het verschil in de concentratie van een stof tussen twee locaties, uitgedrukt als de verandering van concentratie per afstand. Gradiënten ontstaan wanneer een stof in een ruimte ongelijk verdeeld is, waardoor er een richting is waarin transport het meest waarschijnlijk verloopt.

De gradient vormt de belangrijkste aanstuurkracht voor passief transport: stoffen bewegen van gebieden met hogere concentratie

De snelheid van diffusie hangt af van de grootte van de gradient, de temperatuur, de diffusiecoëfficiënt en

Toepassingen en voorbeelden: in de longen diffundeert zuurstof van de alveoli naar het bloed langs een zuurstofconcentratiegradiënt;

Samenvatting: een concentratiegradiënt is een fundamenteel concept in biologie en chemie dat de richting en snelheid

naar
gebieden
met
lagere
concentratie
(diffusie).
Osmose
is
een
speciaal
geval
waarin
water
door
een
semipermeabel
membraan
mee
beweegt
langs
de
gradient
van
waterconcentratie.
Bij
actief
transport
wordt
tegen
de
concentratiegradiënt
in
gewerkt,
meestal
met
behulp
van
energie
uit
adenosinetrifosfaat
(ATP).
de
afstand
waarover
transport
plaatsvindt.
Volgens
Fick's
wetten
is
de
flux
van
een
stof
evenredig
met
de
oplettende
gradient:
J
=
-D
∇C;
in
één
dimensie
wordt
dit
vaak
geschreven
als
J
=
-D
dC/dx.
Een
grotere
gradient
leidt
doorgaans
tot
een
grotere
flux,
onder
constante
omstandigheden.
in
cellen
wordt
glucose
vaak
langs
een
gradient
opgenomen
via
transporteiwitten;
osmose
regelt
waterbeweging
tussen
compartimenten
met
verschillende
waterconcentraties;
in
de
nieren
dragen
osmolariteitsgradiënten
bij
aan
het
concentreren
van
urine.
bepaalt
van
passief
transport
en
de
werking
van
veel
biologisch
en
chemisch
systemen
beïnvloedt.