meibomianklier

Meibomianklier zijn gespecialiseerde holocriene sebaceuze klieren langs de randen van de oogleden. In elk ooglid bevinden zich tientallen klieren; het bovenste ooglid bevat doorgaans meer klieren dan het onderste, meestal ongeveer 20 tot 40 per ooglid.

De klieren openen via korte afvoergangen op de achterrand van de ooglidmarge, net achter de wimperhaartjes. De secretie van de meibomianklieren, meibum, is een vettige stof die samen met de waterige traanlaag de buitenste lipidenlaag van de traanfilm vormt. Deze laag vermindert de verdamping van tranen en draagt bij aan de stabiliteit van het oogoppervlak.

Meibomianklierdysfunctie (MGD) is de meest voorkomende oorzaak van evaporatieve droge ogen. Obstructie of veranderingen in de consistentie van meibum kunnen leiden tot verminderde afvoer of verstopping van klieren en kunnen blepharitis, ontsteking en in sommige gevallen een chalazion veroorzaken. Risicofactoren zijn veroudering, rosacea, hormonale veranderingen, roken en contactlensgebruik.

Diagnostiek gebeurt door klinisch onderzoek met slit-lamp en beoordeling van meibomian secretie, soms aangevuld met meibografie om de structuur van de klieren te beoordelen.

Behandeling richt zich op het verbeteren van de klierfunctie en de kwaliteit van meibum: warmte en regelmatige ooglidhygiëne met massage, medicamenteuze therapie zoals doxycycline of tetracyclines voor ontsteking, en indien nodig aanvullende therapieën zoals geautomatiseerde expressie, IPL-behandeling of LipiFlow. Bij droog oog-symptomen kunnen kunsttranen en eventueel punctale occlusie worden toegepast.