medeklinkerlengte

Medeklinkerlengte is de duur van een medeklinker in gesproken taal. In de fonetiek en fonologie verwijst het naar hoe lang een medeklinker klinkt, gemeten in tijdsduur (bijvoorbeeld milliseconden) of als relatieve duur ten opzichte van omliggende klanken. Sommige talen kennen een fonemisch onderscheid tussen korte en lange medeklinkers (gemination), wat betekent dat lengteverschillen een onderscheidende klankwaarde opleveren. In andere talen, waaronder de standaardvarianten van het Nederlands, ontbreekt zo'n fonemisch contrast meestal; lengteverschillen zijn dan over het algemeen allofonen en hangen af van context, tempo en prosodie.

In het Nederlands is er doorgaans geen systematisch fonemisch onderscheid tussen korte en lange medeklinkers. Wel kunnen de duur en de perceptie van medeklinkers variëren door factoren zoals spreektempo, klemtoon en de positie in de woord- of zinsstructuur. In dialecten of bij leenwoorden kunnen langer uitgesproken medeklinkers voorkomen, en in bepaalde spraaksituaties kan de waargenomen lengte toenemen als gevolg van prosodische factoren.

De bestudering van medeklinkerlengte gebeurt met auditieve evaluatie en akoestische analyse (bijv. spectrogrammen). Onderzoekers meten de duur van de klanksegmenten, vaak opgesplitst in release- en voicingfases en soms in closureduur, en vergelijken lengtes in verschillende contexten. In de praktijk is kennis van medeklinkerlengte relevant voor spraaktechnologie, taalverwerving en linguïstisch onderzoek naar ritme, syllabische structuur en klankovergangen.