marrowsuppressieve

Marrowsuppressieve, ook wel myelosuppressieve genoemd, zijn geneesmiddelen of behandelingen die de activiteit van het beenmerg onderdrukken. Door deze onderdrukking daalt de productie van bloedcellen in het beenmerg, wat kan leiden tot neutropenie (laag aantal neutrofielen), anemie (laag hemoglobine) en trombocytopenie (laag aantal bloedplaatjes). Myelosuppressie vergroot het risico op infecties en bloedingen en kan leiden tot vermoeidheid.

Oorzaken en mechanismen: De belangrijkste oorzaken zijn cytotoxische chemotherapie en radiotherapie die het beenmerg beschadigen of onderdrukken. Voorbeelden van chemotherapie die vaak myelosuppressie veroorzaakt zijn cyclofosfamide, doxorubicine, methotrexaat, cytarabine en carboplatin. Ook sommige gerichte therapieën en immunotherapieën kunnen bloedcelproductie verminderen. In sommige behandelingsregimes wordt beenmergsuppressie doelbewust benut bij voorbereidende conditioning voor stamceltransplantatie.

Monitoring en beheer: Beenmergsuppressie wordt gevolgd met regelmatige bloedtelling. Bij significante neutropenie of trombocytopenie kunnen behandelingen worden uitgesteld of de dosis worden verlaagd. Behandeling kan bestaan uit ondersteunende zorg zoals toediening van G-CSF (zoals filgrastim of pegfilgrastim) om neutrofielen te stimuleren, bloedtransfusies bij anemie of ernstige trombocytopenie, en antibiotische preventie bij hoog risico op infectie.

Impact en nuance: Marrowsuppressie is een belangrijke bijwerking van veel kankerbehandelingen en kan de behandeling beperken. Tegelijkertijd kan beenmergsuppressie ook doelgericht worden benut in conditioning-regimes. Goede monitoring en tijdige ondersteuning zijn cruciaal.