lumenzijde

Lumenzijde is een term die in het Nederlands wordt gebruikt om de zijde van een voorwerp aan te duiden die verlicht is of licht uitstraalt. De term is afgeleid van lumen, eenheid voor licht, en zijde. In de volkswetenschap en in enkele wetenschappelijke publicaties verwijst lumenzijde meestal naar de kant van een object die zichtbaar wordt wanneer het wordt verlicht door een lichtbron, zoals de zon of een lamp, vergeleken met de schaduwzijde. In deze betekenis kan de lumenzijde zowel een reflecterende als een emissieve oppervlakte omvatten.

Toepassingsgebieden: In de astronomie wordt lumenzijde toegepast bij de maan en planeten: de helft van die bol is verlicht door de zon; de waarnemer ziet een deel van de lumenzijde afhankelijk van de fase. De grens tussen lumenzijde en schaduw wordt de terminator genoemd; de hoeveelheid zichtbare lumenzijde is afhankelijk van de fase en de invalshoek van het licht. In praktische optiek en fotografie bepaalt de lumenzijde de belichting, schaduwwerking en het contrast; bij het ontwerpen van verlichting wordt vaak gesproken over de richting van de lumenzijde om gewenste effecten te bereiken.

In materiaalkunde en chemie kan lumenzijde verwijzen naar de lichtgevende zijde van fosforhoudende of luminescente materialen, bijvoorbeeld in schilderingen, indicatoren of displaytechnologie. Hoewel lumenzijde in sommige contexten veelvuldig wordt gebruikt, is de term geen strikt technische aanduiding en kan de betekenis variëren afhankelijk van context en vakgebied. Zie ook termen als verlichte zijde en schaduwzijde voor verwante concepten.