liturgiewetenschapper

Een liturgiewetenschapper is een wetenschapper die zich bezighoudt met liturgie, de officiële, publieke vormen van aanbidding en rituelen binnen religieuze gemeenschappen. In de academische literatuur wordt liturgie bestudeerd vanuit verschillende disciplines, zoals theologie, geschiedenis, antropologie, sociologie, muziekgeschiedenis en linguïstiek. Doel is het begrijpen van wat liturgie is, hoe zij zich ontwikkelt en welke theologische, sociale en cultuurhistorische functies zij vervult.

Onderzoeksgebieden omvatten liturgische geschiedenis en de ontwikkeling van rites, de liturgische jaartijden en seizoenen, sacramenten en initiatie, rituelen rondom belangrijke levensmomenten, liturgische hervormingen en modernisering, liturgische taal, symboliek en gebedsteksten, muziek en uitvoering, rituele performance en stijl, evenals kwesties als gender, inclusiviteit, ecumenische dialoog en interreligieuze liturgie. Ook huidige trends zoals digitale en online liturgie komen aan bod. Het vakgebied onderzoekt zowel traditionele als vernieuwende praktijken en hoe deze aansluiten bij geloofservaringen van gelovigen.

Methode en bronnen variëren: analyse van liturgische teksten en rubrieken, bronnenonderzoek in handschriften en paratexten, veldwerk en etnografisch onderzoek, interviews en vergelijkende studies tussen tradities (bijv. rooms-katholiek, oosters-orthodox, protestants, anglicaans). Deethisch-wetenschappelijke benadering is vaak interdisciplinair en internationaal georiënteerd.

Arbeidscontext en betekenis: liturgiewetenschappers werken doorgaans aan universiteiten en faculteiten voor theologie of godsdienstwetenschappen, of bij onderzoeksinstituten. Ze publiceren in vaktijdschriften en boekreeksen, geven college en verzorgen cursussen over eredienst en liturgische praktijk, en leveren soms advies aan kerken en liturgische comités. Het vak levert inzichten voor theologisering van aanbidding en voor intercultureel begrip binnen wereldkerken.