liquiditeitstekorten

Liquiditeitstekorten verwijzen naar situaties waarin een organisatie of individu niet in staat is tijdig aan kortlopende verplichtingen te voldoen door een gebrek aan liquide middelen. Liquiditeit is het vermogen om contant geld of snel verhandelbare activa in te zetten. Het begrip staat los van solvabiliteit: een onderneming kan solvabel zijn maar toch met korte-termijn liquiditeitsproblemen kampen.

Oorzaken en context variëren per actor. Bij bedrijven ontstaat een tekort vaak door een mismatch tussen kasinstroom en kasuitstroom, bijvoorbeeld door late betalingen van debiteuren, hoge voorraden, of ongunstige betalingsvoorwaarden van leveranciers. Huishoudens raken vaak in liquiditeitstekorten door onverwachte uitgaven, een plotselinge inkomstenvermindering of hoge schuldenlast. In financiële markten kunnen tekorten aan contant geld ontstaan doordat financieringskanalen opdrogen of onder druk komen, wat leidt tot dragerekkende kosten en bevriezing van intermediaire funding.

Gevolgen kunnen breed zijn. Bedrijven kunnen betalingsachterstanden, boetes of betalingsmoeilijkheden met leveranciers ervaren en in ernstige gevallen te maken krijgen met herfinancieringsproblemen of insolventie. Huishoudens kunnen in betalingsproblemen raken, met mogelijk kredietkosten en schade aan kredietwaardigheid. Op macro-economisch niveau kunnen liquiditeitstekorten leiden tot verminderde economische activiteit, hogere volatiliteit en bredere financiële stress.

Indicatoren en meten. Voor bedrijven is kasstroom, de current ratio en de quick ratio relevante. Voor banken gelden liquidity coverage ratio (LCR) en net stable funding ratio (NSFR). Voor markten zijn spreads, marktdiepte en de beschikbaarheid van snelle transactiemiddelen belangrijke signalen.

Beheer en maatregelen. Effectief liquiditeitsbeheer omvat prognoses van kasstromen, kasreserves, kredietlijnen en factoriemeningen, evenals kostenreductie en diversificatie van financieringsbronnen. In tijden van crisis kunnen centrale banken noodliquiditeitsfaciliteiten voorstellen om markten te stabiliseren en kredietverlening te ondersteunen.