levensovertuiging

Levensovertuiging is een Nederlands begrip dat verwijst naar iemands levensovertuiging, oftewel een fundamenteel geloof of houding ten opzichte van het leven, de mens en de betekenis daarvan. Het omvat religieuze overtuigingen maar ook niet-religieuze wereldbeschouwingen zoals humanisme, secularisme, atheïsme of andere ethische levensbeschouwingen. In die zin is het een bredere categorie dan religie alleen, omdat het de hele basis van iemands waarden en handelen kan vormen.

Een levensovertuiging gaat verder dan belangstelling voor religie of ideologie: zij vormt de inspiratie voor morele normen, beslissingen in het dagelijks leven, opvattingen over menswaardigheid, doel en verantwoordelijkheden in familie, werk en samenleving. Het kan geloofsuitoefening betreffen, maar ook een afweging over wetenschap, zingeving en ethiek zonder bovennatuurlijke elementen.

In de wet- en rechtspraktijk heeft levensovertuiging een beschermende status. In Nederland en in de Europese rechtsorde wordt “religie of levensovertuiging” als een beschermde aanduiding gezien bij gelijke behandeling en bij asiel- en vluchtelingenrecht. Niet-religieuze overtuigingen vallen onder hetzelfde beschermingskader als overtuigingen die religieus genoemd kunnen worden. Dit impliceert recht op gelijke behandeling, en in arbeidsverhoudingen vaak ook ruimte voor redelijke aanpassingen.

Samengevat is levensovertuiging een brede term die iemands fundamentele levenshouding beschrijft, met belangrijke implicaties in juridisch en sociaal beleid en in de manier waarop mensen hun leven vormgeven.