langetermijnveiligheid

Langetermijnveiligheid is een benadering van veiligheid die gericht is op het voorkomen van schade voor toekomstige generaties door risico's die zich op lange termijn kunnen manifesteren tijdig te herkennen, evalueren en beheersen.

Kernbegrippen: intergenerationele gelijkheid, lange termijn veerkracht, adaptieve governance, systeemveiligheid, preventie, transparantie.

Toepassingsdomeinen zijn onder meer infrastructuur en nutsvoorzieningen, milieu en klimaat, nucleaire en chemische veiligheid, waterbeheer en complexe technologische systemen.

Methoden: langetermijnrisicoanalyse, horizonverkenning, scenario- en stress-testen, veiligheidscases, governance op lange termijn, lange termijn budgettering, onderhoud en verantwoording.

Uitdagingen: onzekerheid over toekomstige omstandigheden en technologieën, waardering van toekomstige schade, tijdshorizonverschillen tussen lange termijn visie en korte beleidscycli, data- en modelonzekerheid, en de afweging tussen kosten en baten over generaties.

Een doel van langetermijnveiligheid is het creëren van een cultuur en institutionele structuren die rekening houden met toekomstige generaties, met samenwerking tussen overheden, bedrijfsleven, wetenschap en burgers.