laagland
Laagland is een geografische term die verwijst naar gebieden met een relatief lage hoogte boven zeeniveau, meestal vlak of licht gebogen. Het begrip wordt toegepast op kustvlakken, rivierdelta’s en veen- of moerasgebieden waar de topografie weinig reliëf vertoont. De hoogtegrens varieert per regio, maar de kernkenmerken zijn de lage ligging en een sterke hydrologische interactie met watergangen en grondwater.
Kenmerken en ontwikkeling: Laaglanden hebben vaak vruchtbare klei-, veen- of siltbodems en zijn gevoelig voor wateroverlast.
Uitdagingen en betekenis: Door zeespiegelstijging, bodemdaling en extremere neerslag staan laaglanden bloot aan overstromings- en waterschapsrisico’s.