laadverdeling

Laadverdeling is de verdeling van een hoeveelheid belasting of lading over een systeem of component. De term wordt gebruikt in verschillende vakgebieden, zoals constructief ontwerp, transport en elektriciteitsnetwerken. Het doel van een goede laadverdeling is balans, veiligheid en efficiëntie.

In de civiele techniek en werktuigbouwkunde gaat laadverdeling over hoe krachten, zoals zwaartekracht, wind en sneeuw, door een constructie worden geleid naar de steunpunten en verbindingen. Een onevenwichtige verdeling kan leiden tot overbelasting, scheurvorming of instorting. Ingenieurs voeren statische en dynamische berekeningen uit en modelleren het load path om structurele integriteit te waarborgen. Praktische aspecten zijn de positie van belastingspunten, de stijfheid van verbindingen en de verdeling van momenten.

In transport en logistiek betreft laadverdeling de verdeling van gewicht en volume over assen, ruimten en voertuigen. Een evenwichtige verdeling bevordert stabiliteit, remvermogen en slijtage aan onderdelen. Ongelijke verdeling kan leiden tot slingeren bij aanhangwagens, hogere belasting van specifieke assen of veiligheidsrisico’s. Richtlijnen adviseren een centrale ligging van het zwaartepunt en naleving van maximale asdrukken.

In elektrotechniek en netwerken kan laadvverdeling slaan op de verdeling van elektrische belasting over fasen en netcomponenten, of op de verdeling van laadpunten in een netwerk. Netbeheerders streven naar een evenwichtige belasting om congestie, spanningsval en onbalans te voorkomen en zo een veilige, betrouwbare werking van het systeem te garanderen.