kwartskristallen

Kwartskristallen zijn kristalvormen van het mineraal kwarts (SiO2). Kwarts behoort tot het trigonaal-hexagonale kristalstelsel en vertoont meestal zeshoekige prisma's met een piramidale beëindiging. Deze kristallen groeien wanneer siliciumdioxide in waterige oplossingen kristalliseert onder geothermische condities, bijvoorbeeld in hydrothermale aders, pegmatieten en geoden.

Ze ontstaan uit siliciumdioxide in hydrothermale aders, pegmatieten en geoden, vaak bij relatief hoge temperatuur en druk. Kwarts is een van de meest voorkomende mineralen in de aardkorst en kan zowel in kleine kristallen als in grotere monokristallen voorkomen.

Fysisch hebben kwartskristallen een hardheid van 7 op de Mohs-schaal, een glasachtige glans en een conchoïdale breuk. Ze variëren van kleurloos tot doorzichtig en vertonen variaties door onzuiverheden of straling. Belangrijke variëteiten zijn milky quartz (melkachtig), amethist (paars door ijzer en bestraling), citrien (gele tint door verhitting of ijzer), smoky quartz (bruin-zwart door straling) en rozenkwarts (roze door tracelementen).

In sieraden en ornamenten worden kwartskristallen veel gebruikt vanwege helderheid en uiterlijk. In technologische toepassingen dienen kwarts kristallen als piezo-elektrische resonatoren en oscillatoren, die nauwkeurige tijd- en frequentie-standaarden leveren.

Geologisch gezien komen kwartskristallen wereldwijd voor in verschillende gesteentelagen (igneuze, metamorf en sedimentair). Belangrijke producenten zijn Brazilië, Madagaskar, China en de Verenigde Staten (bijv. Arkansas).