Home

kristalvormen

Kristalvormen zijn de meetkundige vormen die kristallen kunnen aannemen als gevolg van de regelmatige organisatie van atomen in hun kristalrooster en de groeipatronen tijdens formatie. Ze ontstaan doordat vlakken die parallel lopen aan specifieke kristalvlakrichtingen een kenmerkende geometrie vormen. Een kristalvlak wordt vaak beschreven met Miller-indexen (hkl). Een vorm bestaat uit één of meerdere families van vlakken die dezelfde oriëntatie delen; een kristal kan meerdere vormen tegelijk tonen.

De mogelijke vormen hangen af van de kristalstructuur en de bijbehorende symmetrie. Er bestaan zeven kristalstelsels,

In de praktijk wijken kristalvormen vaak af van de ideale vormen door groeisnelheden, defecten, inclusies of

Toepassingen zijn onder meer de determinatie van mineralen en het begrip van groeiprocessen in de materiaalkunde.

elk
met
kenmerkende
vormen.
In
het
kubische
stelsel
komen
bijvoorbeeld
kubus-
en
octaëdische
vormen
voor;
in
het
hexagonale
stelsel
zijn
prismatische
en
piramidale
vormen
gangbaar.
In
systemen
met
lagere
symmetrie
ontstaan
vaak
minder
symmetrische
vormen.
omgevingsfactoren
tijdens
de
ontwikkeling.
Daarom
onderscheidt
men
kristalvorm
van
kristalgewoonte:
kristalvorm
verwijst
naar
de
theoretisch
ideale
vlakken
die
overeenkomen
met
de
kristalroosterorientatie,
terwijl
het
kristalgewoonte
de
feitelijke,
door
de
natuur
waargenomen
buitenkant
is.
Voorbeelden
uit
leerboeken
genoemd:
kubus-
en
octaëdische
vormen
in
kubische
kristallen;
prismatische
en
piramidale
vormen
in
hexagonale
kristallen.