kraakbeenring

Kraakbeenring is een ringvormige structuur van kraakbeen die in diverse delen van het menselijk lichaam voorkomt. De meeste kraakbeenringen bestaan uit hyaline kraakbeen en vormen een stevige maar flexibele ring die een structuur ondersteunt en beschermt, terwijl beweging mogelijk blijft.

In de luchtwegen komt een prominente toepassing voor in de trachea (luchtpijp). De kraakbeenringen in de trachea zijn doorgaans C-vormig: ze vormen aan de voor- en zijkanten een stille, verkleinde ring terwijl de opening aan de achterzijde open blijft. Deze achterste ruimte wordt opgevuld door de membrana trachealis en de bijbehorende spier. Door deze configuratie blijft de trachea vergroot en open tijdens ademen, hoesten en persveranderingen, terwijl de voor- en zijwanden stijf blijven ter voorkoming van instorting.

In het strottenhoofd (larynx) bevindt zich het cricoïd kraakbeen, een complete ring die de onderkant van het larynx vormt en zo een belangrijke basis biedt voor de verdere kraakbeenstructuren en articulaties in dit gebied.

Ontwikkelings- en histologiepunt: kraakbeenringen ontstaan uit mesenchym en ondergaan chondrogenese tot hyalien kraakbeen, dat meestal is bekleed door perichondrium.

Klinisch gezien zijn beschadigde of verdikte kraakbeenringen relevant bij luchtwegproblemen. Traumata of ontstekingen kunnen leiden tot tracheale stenose of obstructie, en in ernstige gevallen kan chirurgische reconstructie van de ringstructuur noodzakelijk zijn.