koppeltekenvariant

Koppeltekenvariant is een term uit de orthografie die verwijst naar een spellingvorm waarin delen van een woord of uitdrukking met een koppelteken aan elkaar zijn verbonden. Deze variant wordt gebruikt om de structuur van een samengesteld woord duidelijk te maken of de leesbaarheid te verbeteren, vooral bij lange of complex samengestelde termen, neologismen of merken.

Het gebruik van koppeltekenvarianten hangt af van stijlregels en lexicografische voorkeuren. In sommige gevallen wordt een lang samengestelde term met een koppelteken geschreven om verwarring te voorkomen of de morfologische samenstelling te accentueren. In andere contexten kiest men voor een gesloten samenstelling zonder koppelteken. De keuze kan ook afhangen van medium, doelpubliek en terminologie binnen een vakgebied. Voorbeelden zijn termen als langetermijn-visie of auto-onderdelen, waarbij de koppeltekenvariant de componenten duidelijker koppelt dan een volledig samengetrokken vorm.

In de lexicografie worden koppeltekenvarianten soms als aparte lemma’s genoteerd of als varianten onder het hoofdlemma vermeld. Sommige woordenboeken geven expliciet aan of en wanneer een koppelteken gebruikt wordt, terwijl andere bronnen de voorkeur geven aan de gesloten vorm. Het bestaan van een koppeltekenvariant kan ook aanwijzen dat een term relatief nieuw is of in speciale vaktaal voorkomt.

Zie ook: koppelteken, samengestelde woorden, orthografie.