koolstoffilm

Koolstoffilm is een dunne laag koolstof die op een onderliggende drager wordt aangebracht. De film bestaat meestal uit amorfe koolstof of grafietachtige koolstof en kan op diverse substraten worden gezet, zoals keramiek, glas of kunststof. Koolstoffilms worden toegepast zowel om elektrische eigenschappen als om beschermende of optische functies te realiseren.

Productie en varianten: Koolstoffilm kan ontstaan door pyrolyse van organische voormaterialen op een substraat, maar ook door depositiesystemen zoals sputteren of chemische dampafzetting (CVD). Dikte en microstructuur bepalen de eigenschappen sterk; films variëren van enkele tientallen nanometer tot enkele honderden nanometer, en bij sommige toepassingen tot micrometers. De structuur kan uitdagend zijn om uniforme kwaliteit en hechting te waarborgen.

Eigenschappen: De elektrische weerstand van koolstoffilm hangt af van de filmdikte en microstructure. Dunne films kunnen als weerstandselement dienen, terwijl dikkere varianten minder gevoelig zijn voor vocht en chemicaliën. Koolstoffilms zijn over het algemeen chemisch stabiel en hebben goede hechting aan veel substraten; ze kunnen optisch transparant zijn bij dunne lagen en tonen vaak een redelijk lage ruis in elektronische toepassingen. De temperatuurcoëfficient en langetermijnstabiliteit variëren met de depositiesamenstelling.

Toepassingen: Een belangrijke toepassing is koolstoffilmweerstand in elektronische circuits, waarbij de film als weerstandselement dient. Andere toepassingen zijn beschermende of EMI-afschermende coatings op oppervlakken, optische coatings op lenzen, en elektroden of sensoren in elektromechanische en sensortechnologie. Koolstoffilmsystemen worden ook onderzocht voor ademende of transactieve coatings in diverse apparaten.

Zie ook: koolstoffilmweerstand, koolstofcoating, elektronica-coatings.