knoopsterkte

Knoopsterkte is de kracht die een knoop in een touw of kabel kan dragen voordat deze faalt, uitgedrukt als een percentage van de treksterkte van het ongeknoopte touw. Het bepaalt hoeveel van de oorspronkelijke sterkte van het touw behouden blijft als een knoop wordt gelegd. In vakliteratuur wordt vaak gesproken van 'knoopefficiëntie'.

Metingen gebeuren meestal in laboratoriumomstandigheden. Een proefstuk touw wordt eerst zonder knoop belast om de breeksterkte te bepalen. Vervolgens wordt hetzelfde touw met de gewenste knoop belast tot falen. De knotsterkte is dan de falingsbelasting gedeeld door de onbeknelde breekbelasting, vermenigvuldigd met honderd.

De knoopsterkte wordt beïnvloed door materiaal en constructie van het touw (synthetisch zoals nylon of polyester versus natuurlijk vlas), diameter, vochtigheid, temperatuur en ouderdom. Ook het type knoop, de richting van de belasting ten opzichte van de knoop en de lengte van de achteruitzet tails spelen een rol.

In praktische toepassingen zoals klimmen, varen en redding is de keuze van een knoop met hoge efficiëntie en een correcte uitvoering cruciaal voor veiligheid. Nat of schokbelasting verlaagt meestal de knoopsterkte; bovendien vereist de knoop vaak langere tails.

Enkele knopen met relatief hoge efficiëntie zijn bijvoorbeeld de figuur-acht knoop en de figuur-acht doorhalen, de dubbele fishermans knoop en de palstek. Andere knopen, zoals de platte knoop, leveren doorgaans lagere efficiënties en worden vaker vermeden bij kritieke belastingen.