kernemodulen

Kernemodulen zijn stukjes code die in de kernel geladen kunnen worden om functionaliteit uit te breiden zonder het systeem opnieuw op te starten. Ze draaien in kernelruimte en kunnen dynamisch worden toegevoegd of verwijderd terwijl het systeem draait. Hierdoor kan de kernel worden uitgebreid met extra mogelijkheden zonder een volledige herstart.

Door kernemodulen kunnen apparaatstuurprogramma’s, bestandssystemen, netwerkondersteuning en andere kernelfuncties als modules worden geleverd. Ze maken het mogelijk hardware en subsystems te ondersteunen zonder de kernel statisch te laten en bieden flexibiliteit bij het aanpassen van de kernelfunctionaliteit.

Modulen worden geladen via hulpprogramma’s zoals modprobe of insmod; afhankelijkheden worden beheerd door depmod. Na het laden leveren de modules diensten aan via de kernel API en via symbolen die door de kernel zijn geëxporteerd. De bestanden en metadata bevinden zich doorgaans in het pad /lib/modules en in systeemeigen tooling zoals lsmod, modinfo en rmmod wordt een overzicht gegeven van geladen modules en hun dependencies.

Voordelen van kernemodulen zijn onder meer modulariteit, minder geheugenverbruik doordat onnodige functionaliteit uitgeschakeld kan blijven, en de mogelijkheid tot hotplugging en snelle updates zonder reboot. Ze bevorderen ook onderhoud en draagbaarheid, omdat nieuwe hardware-ondersteuning of functies als modules kunnen worden toegevoegd zonder een hercompilatie van de hele kernel.

Beveiliging en compatibiliteit vormen belangrijke aandachtspunten: onstabiele of niet-geverifieerde modules kunnen de stabiliteit en veiligheid van het systeem aantasten. Veel systemen voeren module-signing en Secure Boot in, en sommige omgevingen gebruiken lockdown-modus om het laden van niet-geverifieerde modules tegen te houden. Ontwikkelaars schrijven kernemodulen tegen kernelheaders en volgen API/ABI-beperkingen; veelvuldig testen en correcte licensing zijn standaardpraktijken. Kernemodulen komen vooral prominent voor in Linux, waar vele drivers en subsystems als modules bestaan en via modprobe, insmod of rmmod beheerd worden.