keldermuren

Keldermuren zijn de muren van een kelder of souterrain. Ze vormen de grens tussen de binnenruimte en de omringende grond, dragen een deel van de belastingen van het gebouw en beschermen tegen gronddruk en vocht. De kwaliteit van deze muren is van belang voor de stabiliteit van de constructie en voor de behuizing van de ruimte.

In traditionele Nederlandse bouwkunde bestaan keldermuren vaak uit metselwerk van bakstenen of natuursteen, maar bij moderne woningen worden ook gewapend betonnen muren toegepast. De muren hebben doorgaans een dikte van 20 tot 40 centimeter, afhankelijk van het type constructie en de belasting. De buitenzijde kan waterdicht zijn voorzien van een dampscherm en drainage, terwijl de binnenzijde vaak afgewerkt wordt met stucwerk of paneelwerk.

Een hoofdtaak is het tegenhouden van water en vocht uit de bodem. Materialen en systemen zoals waterdichte membranen, bitumen- of kunststofafdichtingen, en een drainage- of afvoerweg rondom de fundering spelen een rol. Een dampremmende laag of dampdichte folie voorkomt opstijgend vocht, terwijl drainage bij of buiten de muur helpt om water weg te voeren. Bij opstijgend vocht kan extra behandeling nodig zijn en soms buitenmetselwerk aanbrengen.

Verwarming en isolatie: Veel keldermuren zijn onvoldoende geïsoleerd. Moderne renovaties kiezen voor buitenisolatie van de muur of binnenisolatie met panelen; in beide gevallen moet waterdichtheid en ademend vermogen van de binnenafwerking in acht worden genomen.

Onderhoud en inspectie: Controleer op scheuren, afbladderende voeg of vochtplekken; zorg voor schoonhouden van dakranden/goten; beoordeel drainage en afvoer; bij aanhoudende vochtproblemen raadpleeg specialist en overweeg herwaterdichting of externe isolatie.