internetcommunicatie

Internetcommunicatie is het uitwisselen van informatie via computernetwerken met behulp van het Internet. Het omvat tekst, beeld, audio en video en wordt mogelijk gemaakt door meerdere communicatiemiddelen, zoals e-mail, instant messaging, sociale netwerken, forums en videoconferenties. Het kent zowel synchronische (real-time) als asynchrone vormen van interactie.

Historisch gezien begon internetcommunicatie met ARPANET in de late jaren 1960, gevolgd door NSFNET en de introductie van TCP/IP in 1983. De opkomst van het World Wide Web in de jaren negentig maakte mondiale communicatie toegankelijker, waarna mobiele en breedbandverbindingen de schaal en snelheid verder toenamen.

Technisch gezien berust internetcommunicatie op protocollen van de TCP/IP-stack en diverse toepassingslagen. Voorbeelden zijn HTTP/HTTPS voor webverkeer, SMTP en IMAP/POP3 voor e-mail, FTP voor bestandsoverdracht en DNS voor naamomzetting. Veilige communicatie wordt grotendeels opgebouwd via TLS/SSL.

Architecturen variëren van client‑server tot peer‑to‑peer. Routing en adressering worden beheerd door IP-protocollen (IPv4/IPv6) en tussenpunten door BGP. Data wordt ingedeeld in formaten als HTML, JSON en MIME en getransporteerd in pakketten over netwerken.

Het gebruik van internetcommunicatie beïnvloedt sociaal en economisch: communicatie over lange afstanden, samenwerking, leren en handel. Belangrijke uitdagingen zijn privacy en veiligheid, misinformatie en de digitale kloof. Recht en beleid rond gegevensbescherming en netneutraliteit spelen een rol.

De evolutie gaat door met mobiele en draadloze netwerken, breedband en edge computing. Toekomstige trends omvatten IoT-communicatie, 5G/6G-verbindingen en grotere nadruk op interoperabiliteit, toegankelijkheid en gebruiksvriendelijkheid.