integratievoorzieningen

Integratievoorzieningen zijn publieke maatregelen die nieuwkomers helpen integreren in de Nederlandse samenleving. Ze worden hoofdzakelijk georganiseerd door gemeenten, vaak in samenwerking met onderwijsinstellingen, zorg- en maatschappelijke organisaties. Het doel is taalvaardigheid te vergroten, bekendheid met Nederlandse normen en instituties te bevorderen, en participatie op sociaal en economisch gebied te ondersteunen.

Tot de voorzieningen behoren taalcursussen en maatschappelijke oriëntatie, informatie over wonen, zorg, onderwijs en kinderopvang, loopbaanbegeleiding en hulp bij erkenning van buitenlandse kwalificaties. Ook begeleiding bij arbeidsmarktparticipatie, stage- of leerwerkervaring en eventuele financiële ondersteuning voor deelname of vervoer kunnen onderdeel uitmaken. De exacte invulling is afhankelijk van de situatie van de betrokkene en van lokaal beleid.

Wie aanspraak kan maken, is doorgaans een nieuwkomer zoals een immigrant, vluchteling of statushouder. Ook (nog) in procedurale asielzaken kan de ondersteuning variëren. Gemeenten bepalen welke voorzieningen passend zijn en leveren maatwerkbegeleiding. Het begrip maakt deel uit van het bredere Nederlandse integratiebeleid; de uitvoering ligt hoofdzakelijk bij gemeenten, met landelijke kaders en financiering via rijksmiddelen en andere overheidsregelingen.

Doelstellingen zijn onder andere verhoogde arbeidsparticipatie, zelfstandigheid en maatschappelijke betrokkenheid van nieuwkomers. De effectiviteit wordt gemeten aan deelname aan voorzieningen, voortgang in taalleren en inburgering, en uiteindelijk werkgelegenheidsresultaten. Zie ook onderwerpen als inburgering, participatiewet en maatschappelijke ondersteuning.