inschattingstechnieken

Inschattingstechnieken zijn methoden om de omvang, kosten, tijd en benodigde middelen van een project of activiteit te bepalen. Ze worden toegepast in vakgebieden zoals bouw, productie en softwareontwikkeling en steunen op historische data, aannames en deskundig oordeel. Het doel is een zo nauwkeurig mogelijke raming te geven en tegelijkertijd de onzekerheid expliciet te maken.

Technieken vallen meestal uiteen in kwalitatieve en kwantitatieve benaderingen. Kwantitatieve methoden gebruiken numerieke data en wiskundige modellen, zoals parametische schatting, bottom-up- en top-down-schatting, en driestappeninschatting (optimistisch, meest waarschijnlijk, pessimistisch). Kwalitatieve methoden vertrouwen op deskundigenoordeel en vergelijkingen met eerdere projecten, bijvoorbeeld analoge inschatting, expertschatting en gestructureerde technieken als de Delphi- of Wideband Delphi-methode en planning poker.

Analoge inschatting vergelijkt een nieuw project met eerdere voltooide projecten met soortgelijke kenmerken. Parametrische inschatting gebruikt kosten- of tijdskostdrijvers en historische data om een project te schatten. Driepunteninschatting en PERT bepalen een verwachting en onzekerheidsmarges; Monte Carlo-simulatie gebruikt herhaalde randomisering om een probabilistisch beeld te geven.

De nauwkeurigheid van inschattingstechnieken hangt af van de kwaliteit van data, een helder afgebakende scope en het erkennen van onzekerheid en bias. Het documenteren van aannames, regelmatig herzien en afstemmen met betrokkenen zijn gangbare best practices.