infuusoplossingen

Infuusoplossingen zijn sterile vloeistoffen die bestemd zijn voor intraveneuze toediening. Ze worden gebruikt om het intravasculaire volume te herstellen, elektrolyten en acidose- of basebalans te corrigeren, calorieën te leveren of medicijnen toe te dienen.

Ze worden onderverdeeld in crystalloïden en colloïden. Crystalloïden bestaan uit water en kleine opgeloste deeltjes en omvatten isotone oplossingen zoals natriumchloride 0,9% (fysiologisch zout) en Ringer’s lactaat, evenals hypotone oplossingen zoals 0,45% natriumchloride en hypertonische oplossingen zoals 3% natriumchloride. Dextroseoplossingen zoals 5% dextrose in water leveren tijdelijk calorieën maar verdunnen zodra de glucose gemetaboliseerd is. Colloïden bevatten grotere moleculen (bijvoorbeeld albumine) en zijn bedoeld om het plasmavolume te vergroten; hun gebruik is beperkt vanwege veiligheidszorgen en kosten.

Indicaties omvatten resuscitatie bij uitdroging of shock, onderhoud van vocht bij langdurige verliezen, vervanging van elektrolyt- of zuur-base verstoringen en levering van geneesmiddelen of parenterale voeding.

Toedieningsoverwegingen zijn onder meer de keuze op basis van tonicititeit, elektrolyten en glucose-inhoud, evenals de toestand van de patiënt. De infusiesnelheid en het totale volume worden afgestemd op leeftijd, gewicht en eventuele comorbiditeiten. Aseptische techniek en controles op medicatietoediening en compatibiliteit met andere middelen zijn essentieel.

Risico’s en monitoring omvatten volume-overbelasting en oedeem bij cardiopatië of nierfalen, elektrolytstoornissen, infiltratie of phlebitis, en in zeldzame gevallen luchtembolisme. Infuusoplossingen dienen volgens lokale protocollen en veiligheidsnormen te worden gebruikt en opgeslagen in overeenstemming met de voorschriften.