incorrectie

Incorrectie is een toestand of conclusie die afwijkt van wat juist of waar is, of die niet voldoet aan geldende normen of verwachtingen. Het woord verwijst naar een fout in waarneming, interpretatie, berekening of uitvoering. In het dagelijks taalgebruik kan iemand spreken over een incorrecte opmerking, verkeerde voorstelling van zaken of simpelweg een vergissing.

In wetenschappelijke en technische contexten wordt onderscheid gemaakt tussen verschillende typen incorrectie. Meetfouten kunnen random van aard zijn of systematisch door instrumenten of procedures. Bij statistische analyses spreekt men van onzekerheid en bias. Wiskundige of logische incorrectie betekent een ongeldig of foutief redeneringsgang, een onjuiste deductie of een fout in een bewijs. In informatica verwijst incorrectie vaak naar bugs, foutieve algoritmes of afrondingsfouten. In taalkunde verwijst incorrectie naar onjuiste grammatica of verkeerd taalgebruik.

Detectie en correctie van incorrectie gebeuren doorgaans door verificatie en herhaling van beproevingen of berekeningen, controle door derden en transparante methoden. Correcties kunnen bestaan uit replicatie, heranalyse, update van data of rectificatie van publicaties. In de praktijk is het doel van het herkennen van incorrectie om de nauwkeurigheid te vergroten, misleiding te voorkomen en besluitvorming beter te onderbouwen. Ekonomische, wetenschappelijke en journalistieke systemen leggen vaak nadruk op verantwoording en reputaties bij corrigerende acties.