herveroordeling

Herveroordeling is een term uit het Nederlands strafrecht die verwijst naar een nieuwe veroordeling van een verdachte nadat een eerdere veroordeling is vernietigd of buiten werking is gesteld en de zaak is terugverwezen voor een nieuw onderzoek of nieuw onderzoek en berechting. Het begrip wordt gebruikt om aan te geven dat een vonnis uit de eerste berechting niet definitief is en dat een vervolgprocedure kan leiden tot een andere uitkomst, waaronder een nieuwe veroordeling.

In de praktijk ontstaat herveroordeling meestal wanneer een hogere rechter een eerdere uitspraak onrechtmatigheden of juridische fouten toewijst en de zaak terugplaatst voor verdere behandeling. Dit kan gebeuren na cassatie of nadat een gerechtshof een beroep of verzet heeft behandeld en besluit tot terugverwijzing naar de rechtbank voor een nieuw onderzoek. Als in dit vervolgonderzoek de verdachte opnieuw schuldig wordt bevonden, wordt gesproken van herveroordeling.

De mogelijk gevolgde kern van het concept is dat de kans op strafoplegging zich herhaalt in een nieuw proces, terwijl de eerdere veroordeling niet langer geldt. Het fenomeen raakt mede aan de beginselen van onschuld en ne bis in idem (niet twee keer dezelfde veroordeling): hoewel een eerdere veroordeling is vernietigd, kan onder strikte voorwaarden een nieuw gerechtelijk oordeel volgen over dezelfde feiten.

Zie ook: cassatie, hoger beroep, terugverwijzing, veroordeling, vrijspraak.