grondcontacten

Grondcontacten zijn de verbindingen tussen de beschermings aarde van een elektrisch systeem en metalen delen van apparaten en installaties. Ze vormen een veilige weg voor foutstroom, waardoor spanning bij een fout snel naar de aarde kan afvloeien en zo schokken en brand vermijden. Grondcontacten maken deel uit van de aardingsvoorziening en zijn verbonden met de aardingsnetten, aardlek- of aardstrengen en de beveiliging van de installatie.

In de praktijk worden grondcontacten gerealiseerd via stekkers en wandcontactdozen. Bij Schuko- systemen (Type F) vindt aardverbinding plaats via aardingsclips aan de zijkanten van de sokkel. Type E-systemen gebruiken een aardingspin in de wandcontactdoos die in contact komt met een vrouwelijke aardingscontact in de stekker; veel moderne stopcontacten zijn hybride Type E/F en ondersteunen beide systemen. In de Nederlandse bouw komen voornamelijk Type F-instellingen voor, waarbij de aardverbinding via de zijcontacten plaatsvindt.

Veiligheid en normen: aardingsroutes en de aardingsweerstand zijn vastgelegd in normen zoals EN 60364 en nationale uitvoeringsregels (in Nederland bijvoorbeeld NEN 1010). Een betrouwbaar aardingssysteem vereist eencontinue verbinding en een lage aardweerstand. Apparaten met een goede aarde fungeren beter in combinatie met beveiligingsapparatuur zoals aardlekschakelaars.

Onderhoud en gebruik: laat aardingsinstallaties periodiek controleren door een bevoegd elektricien en vervang beschadigde of losse verbindingen. Apparaten zonder aardingscontact zijn meestal dubbel geïsoleerd (klasse II) en hoeven geen aardingsverbinding te hebben. Gebruik altijd de juiste combinatie van stekker en wandcontactdoos en vervang versleten onderdelen tijdig om de veiligheid te waarborgen.