georefereerd

Georefereren is het proces waarbij geografische coördinaten of een ruimtelijk referentiesysteem aan gegevens worden toegekend, zodat deze op een kaart of in een GIS geplaatst en vergeleken kunnen worden. Data die al met een ruimtelijke referentie is voorzien, wordt georeferereerd genoemd; bij rasterbeelden of scans gebeurt dit vaak via ground control points (GCP’s) of automatische matching.

Een dataset heeft doorgaans een ruimtelijk referentiesysteem (CRS) zoals WGS84, ETRS89 of RD (Rijksdriehoekstelsel). De georeferering bepaalt hoe tekeningen of pixels worden omgezet naar echte wereldcoördinaten en hoe verschillende bronnen op elkaar worden afgestemd.

Metadata speelt een belangrijke rol: normen zoals ISO 19115 beschrijven herkomst, nauwkeurigheid, resolutie en de methode van georeferering. Ook OGC-standaarden bevorderen de uitwisseling van geo-gegevens. Typen data: raster (luchtfoto’s, satellietbeelden), vector (punten, lijnen, polygonen) en point clouds (LiDAR). Methoden: handmatig met GCP’s, automatische beeldmatching, GNSS-/IMU-gegevens bij sensoren, RTK/GNSS, of projectie-aanpassingen bij import.

Toepassingen zijn talrijk: cartografie, ruimtelijke analyse in GIS, stedelijke planning, milieumonitoring, navigatie en rampenrespons. Een belangrijk aspect is nauwkeurigheid en onzekerheid: afwijkingen in datum, projectie en sensormetingen leiden tot foutmarges die gerapporteerd moeten worden via metadata.

Privacy en licenties kunnen ook een rol spelen: geodata kan openbaar of beperkt zijn, afhankelijk van bron en gebruiksvoorwaarden.