gelijkteken

Gelijkteken is het teken “=” dat wordt gebruikt om gelijkheid of equivalentie tussen twee uitdrukkingen aan te geven, bijvoorbeeld “2 + 2 = 4”. Het fungeert als een relatie die aangeeft dat de waarden of betekenissen aan beide zijden gelijkwaardig zijn. In de wiskunde geldt gelijkheid als reflexief (a = a), symmetrisch (als a = b dan b = a) en transitief (als a = b en b = c dan a = c).

Het teken werd in 1557 geïntroduceerd door Robert Recorde in zijn boek The Whetstone of Witte, met als doel herhaling van het woord “is equal to” te vermijden. Voor Recorde werden gelijkheden vaak met woorden of symbolen zoals het oude “æ” (Latijn aequalis) aangeduid. Het moderne “=” sloeg aan door zijn eenvoud en is wereldwijd het standaardsymbool geworden.

In verschillende contexten worden gerelateerde symbolen gebruikt: “≈” of “≃” voor bij benadering gelijk, “≅” voor isomorfisme, “≡” voor congruentie of identiteit, en “∼” voor equivalentie of evenredigheid in de statistiek. Voor definities en toekenningen bestaan varianten als “:=” of “≔”. In de logica staat “⇔” voor logische equivalentie.

In informatica heeft het gelijkteken verschillende betekenissen. In veel talen betekent “=” toekenning (bijv. a = 5), terwijl “==” (en in sommige talen “===”) vergelijking op gelijkheid voorstelt, met “!=” of “<>” voor ongelijk. In formele taalonderzoeken wordt “=” gebruikt in definities van identiteit en congruentie, en het teken staat in Unicode als U+003D. In oost-Aziatische typografie komt de brede variant “＝” voor, die in betekenis equivalent is.