gehoorproblemen

Gehoorproblemen verwijzen naar een vermindering of verlies van het gehoor. Ze kunnen aangeboren zijn of later ontstaan en variëren in ernst. Gehoorproblemen beïnvloeden communicatie, sociale interactie en dagelijks leven.

Vormen en oorzaken: Conductief gehoorverlies ontstaat door aandoeningen van buiten- of middeloor (bijv. oorsmeer, ontstekingen, vergroeiingen of letsel). Sensorineuraal gehoorverlies ontstaat door beschadiging van het binnenoor of de gehoorzenuw (vaak blijvend). Gemengd gehoorverlies combineert beide. Gehoorverlies kan één oor (unilateraal) of beide oren (bilateraal) treffen. Oorzaken zijn onder meer leeftijdsgerelateerd verlies, lawaai, genetische factoren, infecties, trauma en ototoxische medicatie.

Diagnostiek: diagnose gebeurt door een KNO-arts of audicien/audioloog. Veelvoorkomende onderzoeken zijn audiometrie (meting van gehoorgrenzen), tympanometrie en spraaktesten; aanvullende beeldvorming kan nodig zijn.

Behandeling en revalidatie: behandeling hangt af van type en ernst. Voor milde tot matige verlies zijn hoortoestellen vaak effectief. Voor ernstig tot diep sensorineuraal verlies kunnen cochleaire implantaten of botverankerde gehoorapparaten worden overwogen. Chirurgische opties bestaan voor bepaalde oorproblemen (bijv. otosclerose met stapedotomie, tympanoplastiek). Revalidatie kan bestaan uit spraak- en gehoortraining en communicatiestrategieën zoals gebarentaal.

Preventie: bescherming tegen lawaai, gehoorbescherming bij luidruchtige activiteiten, tijdige behandeling van oorinfecties en regelmatige gehoorcontroles, vooral bij kinderen en ouderen.