gaschromatografieolfactometrie

Gaschromatografieolfactometrie (GC-O) is een analysetechniek die gaschromatografie combineert met olfactometrie, zodat chemische separatie en sensorische detectie van geuractiviteit tegelijk plaatsvinden. Het maakt het mogelijk te bepalen welke vluchtige componenten daadwerkelijk bijdragen aan het aroma.

Tijdens GC-O loopt de kolomuitstroom naar een sniffport of olfactometer, waar een getrainde beoordelaar de geuren waarneemt terwijl de componenten eluen. Gelijktijdig kan een chemische detector zoals FID of MS voor identificatie worden gebruikt. De verhouding tussen split- of splitless-injectie bepaalt hoeveel van de eluent naar de sniffport gaat; in sommige toepassingen wordt ook dynamische dilutie toegepast (AEDA).

De data bestaan uit retentietijden gekoppeld aan geurkwaliteiten (bijv. bloemig, fruitig, rokerig) en intensiteitsscores. Aroma-activiteitswaarden (OAV) worden berekend om de bijdrage van een component aan het aroma te rangschikken. GC-O-resultaten worden vaak gekoppeld aan GC-MS-identificatie.

Toepassingen liggen in flavor- en fragranceonderzoek: wijn, koffie, thee, fruit, kruiden en essentiële oliën, maar ook in milieu-aroma-analyse om odor-active verbindingen te identificeren die geur of hinder veroorzaken.

Voordelen van GC-O zijn het directe koppelen van geurrespons aan chromatografische pieken, wat de identificatie van relevante aroma's versnelt. Nadelen zijn subjectiviteit en afhankelijkheid van getrainde panelleden, wat reproduceerbaarheid beïnvloedt. Reproductie kan worden verbeterd met gestandaardiseerde protocollen en calibraties.