Home

chromatografische

Chromatografische technieken verwijzen naar chromatografie, de scheidingstechniek die afhankelijk is van de verdeling van componenten tussen een stationaire en een mobiele fase. Door verschillen in affiniteit met de twee fasen ontstaan verschillende migratiesnelheden, waardoor de componenten gescheiden kunnen worden en geanalyseerd kunnen worden.

Er bestaan verschillende hoofdtypen: planare chromatografie zoals plak- en papierchromatografie, en kolomchromatografie waarin de stationaire fase

Belangrijke concepten zijn retentietijd, retentiecoëfficiënt, selectiviteit, efficiëntie (theoretische platen) en resolutie. De keuze van stationaire fasen

Toepassingen omvatten kwaliteitscontrole van farmaceutische producten, milieuanalyse, voedselveiligheid, biomedisch onderzoek, metabolomics en forensische analyse. Chromatografische methoden

De techniek gaat terug op het werk van Mikhail Tsvet in het begin van de twintigste eeuw,

in
een
kolom
zit
en
de
mobiele
fase
langs
de
kolom
stroomt.
Binnen
kolomchromatografie
zijn
vloeistofchromatografie
(LC),
gaschromatografie
(GC)
en
high-performance
liquid
chromatography
(HPLC)
gangbaar.
Planare
methoden
worden
vaak
gebruikt
voor
snelle
screening
en
illustratie
van
scheidingseffecten.
(bijv.
silica,
alumina,
gemodificeerde
polymeren)
en
mobiele
fasen
bepaalt
welke
componenten
scheiden.
Detectie
gebeurt
vaak
met
UV/Vis,
massaspectrometrie
of
andere
detectors.
worden
ontwikkeld
en
gevalideerd
volgens
gestandaardiseerde
protocollen
en
toegepast
in
zowel
onderzoek
als
industrie.
die
de
basis
legde
voor
moderne
chromatografie.