functionaliteitsvereisten

Functionaliteitsvereisten beschrijven wat een systeem moet kunnen doen: de functies, diensten en gedragingen die het levert bij specifieke inputs of gebeurtenissen. Ze beantwoorden vragen over welke taken het systeem uitvoert, welke gegevens het verwerkt en hoe gebruikers ermee interacteren.

Deze vereisten maken onderdeel uit van requirements engineering en richten zich op wat het systeem moet leveren. In tegenstelling tot niet-functionele vereisten, die beschrijven hoe het systeem presteert of onder welke omstandigheden, behandelen functionele eisen de feitelijke functies en interacties die het systeem biedt.

Een functionele eis bevat doorgaans een naam of identificatie, een korte beschrijving, de vereiste inputs en outputs, de bedrijfsregels of verwerking die toegepast moet worden, en eventuele precondities en postcondities. Daarnaast beschrijven ze vaak foutafhandeling, meldingen aan de gebruiker en bijzondere scenario’s. Ze worden vaak vastgelegd als use cases, user stories met acceptatiecriteria, of in een functioneel specificatiedocument.

Voorbeelden van functionele vereisten zijn onder meer een inlogsysteem waarmee gebruikers met geldige credentials toegang krijgen, een zoekfunctionaliteit die relevante resultaten oplevert, de mogelijkheid om records aan te maken, te bewerken en te verwijderen, en rapportages die gegenereerd en geëxporteerd kunnen worden.

Verificatie en validatie zijn essentieel: functionele vereisten worden getest via functionele en integratietests en via acceptatiecriteria. Traceerbaarheid is belangrijk, zodat elke eis kan worden teruggeleid naar bedrijfsdoelen en gebruikersbehoeften. In Agile-omgevingen worden functionele vereisten vaak uitgedrukt als user stories met duidelijke acceptatiecriteria of als onderdeel van een functioneel specificatiedocument.