frameverhoudingen

Frameverhouding verwijst naar de verhouding tussen de breedte en hoogte van een beeld in film, video en fotografie. Het wordt meestal uitgedrukt als een verhouding zoals 16:9, wat betekent dat de breedte 16 eenheden is voor elke 9 eenheden hoogte. Deze verhoudingen bepalen hoe een beeld zich in het frame verhoudt en welke compositie mogelijk of aangenaam oogt.

In audiovisuele media zijn verschillende verhoudingen gebruikelijk. 4:3 (1,33:1) was lange tijd de standaard voor televisie en oude films; 16:9 (1,78:1) is nu de gangbare standaard voor HDTV en online video; 21:9 (ongeveer 2,33:1) wordt gebruikt voor ultrawijd commerciële cinema en sommige monitoren. In de cinema bestaan ook historische en moderne verhoudingen zoals 1,37:1 (Academy- of “Academy” ratio), 1,85:1 en 2,39:1 (voorheen 2,35:1). Deze verhoudingen beïnvloeden hoe schoten worden opgebouwd en hoe het verhaal visueel wordt ervaren.

In de fotografie komen onder meer 3:2, 4:3, 1:1 en 5:4 vaak voor, met 16:9 als veelgebruikte digitale optie voor video-achtige beelden. De gekozen frameverhouding kan de nadruk leggen op bepaalde onderwerpen en de ruimte binnen het frame bepalen.

Praktisch kunnen filmmakers en fotografen framing aanpassen via cropping of door letterboxing (zwarte balken boven en onder) en pillarboxing (zijkanten). Anamorfe verhoudingen, cropping in postproductie en het kiezen van een specifieke verhouding beïnvloeden de compositie, de spanning en de kijkervaring. platformen en apparaten dicteren bovendien vaak extra vereisten, waardoor verticaal (9:16) of vierkant (1:1) populair kan zijn voor sociale media.