foutnegatieve

Foutnegatieve, oftewel false negative, is een testuitkomst waarbij de afwezigheid van een aandoening of eigenschap onterecht wordt vastgesteld, terwijl die aandoening in werkelijkheid wel aanwezig is. Het tegenovergestelde heet een foutpositief. Foutnegatieven komen voor in medische diagnostiek en screenings, maar ook bij beeldvorming, laboratoriumtesten en in machine learning-toepassingen.

In de geneeskunde hangen het aantal foutnegatieven samen met de gevoeligheid van de test. Een test met hoge gevoeligheid heeft weinig foutnegatieven; hoe lager de gevoeligheid, hoe groter de kans op een foutnegatief. De prevalentie van de aandoening in de geteste populatie beïnvloedt bovendien de impact van foutnegatieven op besluitvorming en vervolgdiagnostiek. Grote foutnegatieven kunnen leiden tot vertraagde behandeling, onterechte geruststelling en onbedoelde verspreiding van ziekten.

Voorbeelden zijn onder meer: een PCR-test voor een infectie die door een lage virale lading of slecht afgenomen monstervoorraad negatief uitvalt terwijl de persoon wel geïnfecteerd is; een zwangerschapstest die negatief toont terwijl de zwangerschap al wel aanwezig is; screening op kanker waarbij een aandoening in een vroeg stadium niet wordt gedetecteerd door een beeldvormingsonderzoek.

In technologie en data-analyse verwijst een foutnegatieve naar een positief exemplaar dat als negatief wordt geclassificeerd, waardoor de recall of volledigheid van de vindresultaten afneemt. Om foutnegatieven te beperken kunnen meerdere testen, gecombineerde diagnostiek, betere sampling en aanpassing van drempels worden ingezet, samen met follow-up en herhalingstesten.