Home

focalisatie

Focalisatie is een narratologische term die aangeeft vanuit wiens waarneming de gebeurtenissen in een verhaal worden gepresenteerd. Het beschrijft de relatie tussen verteller, personages en de informatie die de lezer bereikt. De term is afkomstig uit het Frans (focalisation/focalisation) en werd door Gérard Genette geïntroduceerd en uitgewerkt in zijn onderzoek naar narratologie. Focalisatie bepaalt welkeDetails, gedachten en gevoelens toegankelijk zijn voor de lezer en welke niet, afhankelijk van het gekozen perspectief.

Genette onderscheidt drie basistypes van focalisatie: nul-focalisatie, interne focalisatie en externe focalisatie. Nul-focalisatie betekent dat de

Daarnaast kan focalisatie meervoudig zijn: de vertelperspectieven kunnen verschuiven tussen verschillende focalizers of waarnemers, of in

Toepassing van focalisatie helpt bij het vormgeven van spanning, interpretatie en empathische betrokkenheid. In literatuur beïnvloedt

verteller
kennis
bezit
die
alle
personages
ontberen;
de
lezer
krijgt
informatie
die
verder
reikt
dan
wat
een
enkel
personage
weet.
Interne
focalisatie
ziet
gebeurtenissen
door
de
ogen
van
een
specifieke
personage,
inclusief
diens
gedachten
en
gevoelens,
vaak
via
technieken
zoals
vrije
indirecte
rede.
Externe
focalisatie
beperkt
zich
tot
wat
waarneembaar
is
vanuit
een
buitenstaand
perspectief,
zonder
toegang
tot
innerlijke
ervaringen.
een
passage
meerdere
perspectieven
naast
elkaar
treden.
Deze
wisseling
kan
de
betrouwbaarheid
van
het
verhaal
beïnvloeden
en
uiteenlopende
betekenissen
mogelijk
maken.
het
wat
de
lezer
voelt
en
weet;
in
film
en
televisie
kan
cameravoering,
montage
en
voice-over
een
specifieke
focalisatie
markeren
en
zo
de
kijkervaring
sturen.