faseverhoudingen

Faseverhoudingen beschrijven de relatie tussen de fasen van periodieke verschijnselen. In de natuurkunde en signaalverwerking duidt men op het verschil in fase tussen twee golven of periodiciteiten. Het faseverschil wordt uitgedrukt in graden (0° tot 360°) of in radialen (0 tot 2π) en geeft aan op welk moment in de cyclus de golf ten opzichte van de andere begint. Een faseverschil van 0° betekent gelijktijdige toppen, terwijl 180° duidt op tegengestelde toppen en 90° op een kwartslag verschuiving.

Faseverhoudingen bepalen hoe golven elkaar versterken of verzwakken via interferentie. Bij twee sinussen met gelijke amplitude kan een faseverschil leiden tot constructieve of destructieve interferentie. In elektronica en telecommunicatie spelen faseverschuivingen een centrale rol bij modulatie (bijv. fasemodulatie), filtering en signaalverwerking. In wisselstroomsystemen, en speciaal in driefasige systemen, zijn de fasen meestal 120° uit elkaar, wat zorgt voor evenwichtige belasting en efficiënte krachtoverbrenging.

Fasen kunnen wiskundig en visueel worden voorgesteld met fasoren en complexe getallen; het optellen van meerdere fasen wordt dan een kwestie van vectoranalyse. Meetmethoden omvatten oscilloscopen voor tijdsverschil, Lissajous-figuren voor visuele indicatie en fasemeters voor directe meting. Begrippen zoals fasehoek, relatieve fase en faseverschuiving vormen de basis voor het analyseren van golven, geluid, radiocommunicatie en signaalverwerking.